Μια πολύ δημοφιλής συζήτηση μεταξύ πορωμενων petrolheads είναι αν είναι καλύτερο ένα αυτοκίνητο να έχει εμπρός ή πίσω κίνηση. Παρόλο που σήμερα το 90% (ίσως και παραπάνω) των αυτοκινήτων που κυκλοφορεί είναι εμπρόσθιοκίνητα, το ερώτημα παραμένει. Στο ίδιο ερώτημα θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε εδώ στο carblogger.gr
Τα τελευταία 25 χρόνια ο,τι αυτοκίνητο είχαμε στην κατοχή μας, ήταν πρόσθιοκίνητο. Παρόλο που είχαμε την τύχη να δοκιμάσουμε 2-3 πισωκίνητα για πολυ μικρό χρονικό διάστημα, δεν μπορούσαμε να διαμορφώσουμε μια ολοκληρωμένη γνώμη για τα υπερ και τα κατά της κάθε μορφής μετάδοσης της κίνησης στην καθημερινότητά μας. Το σκηνικό ωστόσο άλλαξε τον τελευταίο χρονο που έχουμε στην κατοχή μας μια BMW 318 compact, οπότε αρχίζουμε και σχηματίζουμε μια λίστα με υπέρ και κατά ανάμεσα στις δύο δημοφιλέστερες μεταδόσεις κίνησης. Δεν θα μιλησουμε για πλαγιολισθησεις και ακραίες καταστασεις, θα αναφερουμε όμως τα χαρακτηριστικα που παρατηρησαμε στην καθημαρινη οδηγηση. Ας αρχίσουμε από τα θετικά:
1. Πολύ καλύτερη πρόσφυση κατά την εκκίνηση
Το πρώτο πράγμα που μας εντυπωσίασε στην πίσω κίνηση, ήταν η πολύ καλύτερη πρόσφυση των τροχών στις εκκινήσεις. Σε σύγκριση με ένα οποιοδήποτε πρόσθιοκίνητο με κάποια αξιοπρεπή ισχύ που εκκινώντας με πάνω από 1500 στροφές σπιναρει, στο πισωκίνητο το σπιναρισμα έρχεται πολύ ομαλότερα και σε περισσότερες στροφές. Ιδιαίτερα στις ανηφόρες, η πρόσφυση σε σύγκριση με τα προσθιοκίνητα έχει ..χαώδη διαφορά, κάτι που βοηθάει πολύ σε απότομους δρόμους.
2. Καλύτερο ζύγισμα στις στροφές.
Τα πισωκίνητα αυτοκίνητα, έχουν τοποθετημένο τον κινητήρα κατά το διαμήκη άξονα του αυτοκινήτου πίσω από τους εμπρόσθιους τροχούς. Η μετάδοση επίσης στους πίσω τροχούς μεταθέτει κάποιο βάρος πίσω. Αποτέλεσμα αυτού είναι τα πισωκίνητα να έχουν καλύτερη κατανομή βάρους οπότε και καλύτερο κράτημα στις στροφές. Το παραπάνω σε συνδυασμό με την πολύ καλή πρόσφυση κάνουν τους κατασκευαστές σπορ αυτοκινήτων να προτιμούν την πίσω κίνηση. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προσθιοκίνητα με καλό κράτημα.
2. Ομοιόμορφη φθορά μεταξύ εμπρός και πίσω ελαστικών
Το πιο πάνω χαρακτηριστικό που αναφέραμε κάνει το αυτοκίνητο να φθείρει πιο ομοιόμορφα τα ελαστικά του καθώς τα μπροστινά ελαστικά επιβαρύνονται μόνο με φθορά από το φρενάρισμα και το κράτημα στις στροφές και οχι λόγω μετάδοσης κίνησης. Η κινηση στους πίσω τροχούς φθείρει τα πίσω ελαστικα που λόγω καλύτερης πρόσφυσης σε σύγκριση με ενα πρόσθιοκίνητο είναι μικρότερη. Σε ένα πρόσθιοκίνητο αυτοκίνητο τα μπροστινά λάστιχα φθείρονται πολύ περισσότερο από ότι τα πίσω διότι το αυτοκίνητο επιταχύνει, στριβει και φρενάρει με τους μπροστινούς τροχούς.
3. Μικρότερες φθορές στο σύστημα διεύθυνσης.
Ένα πράγμα που παρατηρήσαμε και μας έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν ότι στο αυτοκίνητο μας με σβηστή τη μηχανή και άρα χωρίς καμία υποβοήθηση στο τιμόνι, μπορούσαμε να στρίψουμε το τιμόνι χωρίς να καταβάλλουμε ιδιαίτερη δύναμη. Το αντίστοιχο "τεστ" σε προσθιοκίνητο αυτοκίνητο απαιτούσε πολύ μεγάλη προσπάθεια διότι οι κινητήριοι τροχοί είναι οι μπροστινοί, κάτι που συνεπάγεται σύνδεση τους με τα ημιαξόνια και με τον κινητήρα, κάτι που φυσικά προκαλεί μεγαλύτερες τριβές. Έτσι υποθέτουμε ότι το μπροστινό σύστημα διεύθυνσης σε ένα πισωκίνητο αυτοκίνητο επιβαρύνεται πολύ λιγότερο και άρα έχει μικρότερες φθορές.
Ένα πράγμα που παρατηρήσαμε και μας έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν ότι στο αυτοκίνητο μας με σβηστή τη μηχανή και άρα χωρίς καμία υποβοήθηση στο τιμόνι, μπορούσαμε να στρίψουμε το τιμόνι χωρίς να καταβάλλουμε ιδιαίτερη δύναμη. Το αντίστοιχο "τεστ" σε προσθιοκίνητο αυτοκίνητο απαιτούσε πολύ μεγάλη προσπάθεια διότι οι κινητήριοι τροχοί είναι οι μπροστινοί, κάτι που συνεπάγεται σύνδεση τους με τα ημιαξόνια και με τον κινητήρα, κάτι που φυσικά προκαλεί μεγαλύτερες τριβές. Έτσι υποθέτουμε ότι το μπροστινό σύστημα διεύθυνσης σε ένα πισωκίνητο αυτοκίνητο επιβαρύνεται πολύ λιγότερο και άρα έχει μικρότερες φθορές.
Ίσως εδώ τελειώνουν και τα θετικά της πίσω κίνησης πάντα στην καθημερινότητα και όχι σε συνθήκες γρήγορης οδήγησης. Ας πάμε να δούμε τα αρνητικά
1. Ελλιπέστατη πρόσφυση κάνοντας όπισθεν σε ανηφόρα.
Μή σας τύχει αγαπητοί φίλοι να παρκάρετε με πισωκίνητο αυτοκίνητο σε ένα απότομο κατηφορικό γκαραζ. Θα παρατηρήσετε ότι όταν ξεπαρκάρετε η κατηφόρα γίνεται ανηφόρα και το υπερ-ελαφρύ πίσω μέρος του πισωκίνητου σας δεν επιτρέπει να έχετε επαρκή πρόσφυση ιδίως όταν το έδαφος γλυστράει. Στην περίπτωση αυτή δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα με αυτοκίνητο με εμπρός κίνηση.
2. Πλημμελής έλεγχος του αυτοκινήτου σε πολύ ολισθηρό δρόμο ή χιόνι.
Ακόμη ένα αρνητικό σημείο της πίσω κίνησης είναι και το γεγονός ότι σε πολύ γλιστερό οδόστρωμα ή λάσπη ή χιόνι, η κίνηση στους πίσω τροχούς είναι μειονέκτημα καθώς πατώντας περισσότερο γκάζι μπορεί να προκληθεί υπερστροφή (να πετάξει κώλο όπως συνηθίζουμε να λέμε) κάτι που διορθώνεται δύσκολα από οδηγό που έχει μικρή εμπειρία στην οδήγηση. Εδώ πρέπει να πούμε ότι τα σύγχρονα πισωκίνητα διαθέτουν συστήματα ελέγχου πρόσφυσης, κάτι που περιορίζει πολύ το παραπάνω φαινόμενο. Εδώ η μπροστινή κίνηση έχει το αβαντάζ καθώς οι κινητήριοι τροχοί είναι οι μπροστινοί οπότε το αυτοκίνητο ελέγχεται πολύ καλύτερα καθώς το μεγαλύτερο βάρος του αυτοκινήτου είναι πάνω από τους τροχούς
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε “Like” και "Share" στους Φίλους σας!
1. Ελλιπέστατη πρόσφυση κάνοντας όπισθεν σε ανηφόρα.
Μή σας τύχει αγαπητοί φίλοι να παρκάρετε με πισωκίνητο αυτοκίνητο σε ένα απότομο κατηφορικό γκαραζ. Θα παρατηρήσετε ότι όταν ξεπαρκάρετε η κατηφόρα γίνεται ανηφόρα και το υπερ-ελαφρύ πίσω μέρος του πισωκίνητου σας δεν επιτρέπει να έχετε επαρκή πρόσφυση ιδίως όταν το έδαφος γλυστράει. Στην περίπτωση αυτή δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα με αυτοκίνητο με εμπρός κίνηση.
2. Πλημμελής έλεγχος του αυτοκινήτου σε πολύ ολισθηρό δρόμο ή χιόνι.
Ακόμη ένα αρνητικό σημείο της πίσω κίνησης είναι και το γεγονός ότι σε πολύ γλιστερό οδόστρωμα ή λάσπη ή χιόνι, η κίνηση στους πίσω τροχούς είναι μειονέκτημα καθώς πατώντας περισσότερο γκάζι μπορεί να προκληθεί υπερστροφή (να πετάξει κώλο όπως συνηθίζουμε να λέμε) κάτι που διορθώνεται δύσκολα από οδηγό που έχει μικρή εμπειρία στην οδήγηση. Εδώ πρέπει να πούμε ότι τα σύγχρονα πισωκίνητα διαθέτουν συστήματα ελέγχου πρόσφυσης, κάτι που περιορίζει πολύ το παραπάνω φαινόμενο. Εδώ η μπροστινή κίνηση έχει το αβαντάζ καθώς οι κινητήριοι τροχοί είναι οι μπροστινοί οπότε το αυτοκίνητο ελέγχεται πολύ καλύτερα καθώς το μεγαλύτερο βάρος του αυτοκινήτου είναι πάνω από τους τροχούς