Ένας καλός ορισμός του όρου "παθητική ασφάλεια" συναντάται στη Wikipedia ονομάζεται η ασφάλεια που παρέχει η καμπίνα και γενικότερα το αμάξωμα στους επιβάτες σε τυχόν σύγκρουση. Η παθητική ασφάλεια περιλαμβάνει εκτός του αμαξώματος και όλα εκείνα τα συστήματα που προστατεύουν τον οδηγό και τους επιβάτες κατά τη σύγκρουση.
Για την αξιολόγηση των επιβατικών αυτοκινήτων ως προς την παθητική τους ασφάλεια οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε τον οργανισμό EuroNCAP. Ο EuroNCAP είναι ένας ανεξάρτητος αργανισμός που διενεργεί δοκιμές αξιολόγησης ( Crash tests κα) νέων αυτοκινήτων.
Σύμφωνα με το νόμο, όλα τα νέα μοντέλα αυτοκινήτων πρέπει να έχουν περάσει ορισμένες δοκιμές ασφάλειας πριν πωληθούν. Η νομοθεσία όμως προβλέπει ένα ελάχιστο υποχρεωτικό επίπεδο ασφάλειας για τα νέα αυτοκίνητα, κάτι που είναι αρμοδιότητα του EuroNCAP.
Οι σημερινές δοκιμές πρόσκρουσης του EuroNCAP σήμερα σε αντίθεση με το παρελθόν είναι είναι αρκετά πλήρεις καθώς περιλαμβάνουν δοκιμές για εμπρόσθια, σύγκρουση, πλευρική σύγκρουση και σύγκρουση με στύλο. Τα αποτελέσματα που αφορούν κάθε αυτοκίνητο είναι για προστασία ενηλίκων, παιδιών, πεζών και αξιολόγηση επικουρικών συτημάτων ασφαλείας.
Παρόλη την πληρότητα των αποτελεσμάτων των δοκιμών αυτών, είναι λάθος να συγκρίνει κανείς τα αποτελέσματα αυτά μεταξύ δυο αυτοκινήτων διαφορετικής κατηγορίας (π.χ τα αποτελέσματα ενός Fiat 500 και μιας BMW 5) και να εξάγει το συμπέρασμα ότι τα αυτοκίνητα αυτά παρέχουν το ίδιο επίπεδο παθητικής ασφάλειας στους επιβαίνοντες τους.
Σε μια έρευνα του αμερικάνικου οργανισμού NHTSA σε σύγκρουση δυο οχημάτων με ίδιο βαθμό στα crash tests αλλά το ένα με διπλάσιο βάρος από το άλλο, στο όχημα με το μικρότερο βάρος η πιθανότητα θανάτου των επιβαινόντων είναι 8 φορές μεγαλύτερη από ότι αυτών στο βαρύτερο όχημα.
Με βάση λοιπόν τους παραπάνω προβληματισμόύς και ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκα μια έρευνα που διεξάγεται από τον σουηδικό ασφαλιστικό οργανισμό εδώ και 30 χρόνια Folksam και αξιολογεί το επίπεδο προστασίας των επιβατών με βάση πραγματικά ατυχήματα μεταξύ αυτοκινήτων. Η έρευνα αυτή είναι διαθέσιμη μέσα από το site http://www.carsafetyresults.com/
Με βάση τα τελευταία στατιστικά στοιχεία (2007) της έρευνας αυτής φαίνεται σε πολλές περιπτώσεις ότι
1) Τα αστέρια του EuroNcap δεν συνεπάγονται απαραίτητα και καλή προστασία επιβατών
2) Δυστυχώς το βάρος παίζει ρόλο, οπότε τα αυτοκίνητα μεσαίας κατηγορίας και άνω προστατεύουν καλύτερα τους επιβαίνοτες τους
3) Υπάρχουν εξαιρέσεις που ανατρέπουν και τα αποτελέσματα του EuroNcap και το κανόνα του βαρύ αυτοκίνητο = σαφαλές αυτοκίνητο. Μια απο αυτές είναι η περίπτωση του Hyundai Accent (1995-1999) που παρέχει εντυπωσιακό επίπεδο προστασίας επιβατών (20% άνω του μέσου όρου) σε σχέση με την επίδοση του στο EuroNcap (1,5 αστέρι με άριστα 5) και το βάρος του (κάτω του ενός τόνου)
4) Υπάρχουν μοντέλα αυτοκινήτων που είναι λιγότερο ασφαλή από τα μοντέλα που αντικαθιστούν. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα Peugeot 309 1987-93 και Peugeot 306 1993-02, Seat Ibiza 1993-99 και Seat Ibiza 1999-02
Με βάση τα παραπάνω, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι καλό είναι να υπάρχουν οργανισμοί όπως το EuroNcap, ο καταναλωτής όμως πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι τα αποτελέσματα αυτά δεν είναι απόλυτα αλλά σχετικά συγκρινόμενα με αυτοκίνητα της αντίστοιχης κατηγορίας.
`
Και η έρευνα γύρω από την παθητική ασφάλεια συνεχίζεται..
