Πολύ πριν από την Tesla και το Nissan Leaf του 2011, το πρωτότυπο Nissan FEV του 1991 είχε 250 χιλιόμετρα αυτονομία ..
Το FEV (συντομογραφία του Future Electric Vehicle) ήταν ένα συμπαγές δίθυρο σχεδιασμένο με αεροδυναμικό σχήμα δακρύου που δεν διέφερε από τα Honda Insight και το Volkswagen XL1 σύμφωνα με τις πηγές μας στο carblogger.gr. Η ομαλή σιλουέτα του, με προβολείς παρόμοιους με αυτούς του Nissan 300ZX, έδωσε στο FEV συντελεστή οπισθέλκουσας 0,19. Τα ελαστικά χαμηλής αντίστασης κύλισης κατασκευάστηκαν ειδικά για την ιδέα για περαιτέρω βελτίωση της απόδοσης, ενώ η εκτενής χρήση αλουμινίου βοήθησε στη μείωση του βάρους.
Αν και κέρδισε το 1992 το βραβείο Auto & Design Cover Award για το ηλεκτρικό του σύστημα κίνησης, το FEV δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή. Παρόλο που η Nissan έδειξε τη δουλειά της στο ηλεκτρικό σύστημα του FEV, δεν ήταν σίγουρο ότι ήταν άμεσα έτοιμο για την παραγωγή κάτι που μπορεί να είναι η κύρια διαφορά του σε σχέση με το EV1 της General Motors.
Το FEV διέθετε επίσης φρένα που αναγεννιούνταν και ένα σύστημα που η Nissan ονόμασε Super Quick Charge (SQC), που ισχυρίστηκε ότι μπορούσε να παρέχει φόρτιση 40% σε μόλις 6 λεπτά χρησιμοποιώντας μια πηγή 200 volt. Μια πλήρης επαναφόρτιση στο τυπικό ιαπωνικό οικιακό κύκλωμα 100 volt θα χρειαζόταν οκτώ ώρες, είπε τότε η Nissan.
Εκτός από τη γρήγορη φόρτιση, η Nissan προέβλεψε μερικά άλλα χαρακτηριστικά που τελικά έφτασαν σε οχήματα παραγωγής. Το πρωτότυπο FEV είχε μια αντλία θερμότητας για την αποτελεσματικότερη ρύθμιση της θερμοκρασίας της καμπίνας, καθώς και μια ηλιακή οροφή για την παροχή συμπληρωματικής ισχύος για το ηχοσύστημα και τα χειριστήρια κλιματισμού σύμφωνα με τις πηγές μας στο carblogger.gr.
Και ενώ οι αυτοκινητοβιομηχανίες ανά τον κόσμο άρχισαν να βγάζουν δειλά δειλα στην παραγωγή υβρυδικά αυτοκίνητα, η Nissan μπήκε ξανά στο παιχνίδι της ηλεκτροκίνησης 20 χρόνια μετά με το Nissan Leaf
