Όταν απειλείται μια μάρκα αυτοκινήτων με χρεωκοπία, υπάρχουν διάφορες επιλογές. Να αγοραστεί από κάποια πιο εύρωστη οικονομικά μάρκα, να χρεωκοπήσει, ή να βγάλει στην παραγωγή κάποιο αξιόλογο μοντέλο, ελπίζοντας ότι οι πωλήσεις του θα τη σώσουν. Στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν οι μάρκες που επέλεξαν τον τρίτο δρόμο, έχουν βγάλει στην παραγωγή μερικά από τα πιο αξιόλογα μοντέλα στην νεώτερη ιστορία του αυτοκινήτου. Για τα μοντέλα αυτά και την ιστορία τους θα μιλήσουμε στο άρθρο αυτό.
Volkswagen Golf
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 η Volkswagen είχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Τα απαρχαιωμένα μοντέλα της Type 3 και Type 4 με αερόψυχτους κινητήρες τοποθετημένους πίσω πουλούσαν πολύ λιγότερο από τον Σκαραβαίο. Παράλληλα και οι πωλήσεις του ίδιου του Σκαραβαίου άρχισαν να μειώνονται σε Ευρώπη και Αμερική.
Η εταιρία ήξερε ότι η παραγωγή του Σκαραβαίου σε κάποια φάση θα σταματούσε και η αντικατάσταση του ήταν ένας εφιάλτης γι αυτήν. Η εταιρία έπρεπε να βγάλει στην παραγωγή ένα προσθιοκίνητο αυτοκίνητο με υδρόψυκτο κινητήρα. Έτσι η VW στράφηκε στην Audi - Auto union που είχε αγοράσει καθώς είχε εμπειρία στον τομέα αυτόν.
Στην αρχή παρήγαγε το Passat που ήταν μια hatchback έκδοση του Audi 80 της εποχής το οποίο κέρδισε ένα καλό μερίδιο στην αγορά. Ακολούθησε το Scirocco ένα μικρό coupe που βασιζόταν στο σασί του μελλοντικού Golf.
Το μοντέλο όμως που αντέστρεψε στην ουσία το αρνητικό κλίμα της εταιρίας ήταν το προσθιοκίνητο και υδρόψυκτο Golf που παρουσιάστηκε το 1974. Σύγχρονο στα μηχανικά μέρη και στη σχεδίαση, με πολύ καλή οδική συμπεριφορά, καλές επιδόσεις και ποιότητα κατασκευής, κατέκτησε αμέσως τη μερίδα του λέοντα στην αγορά και έδειξε το δρόμο και στους άλλους κατασκευαστές για την παραγωγή μικρομεσαίων hatchback αυτοκινήτων.
Peugeot 205
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε “Like” και "Share" στους Φίλους σας!
Volkswagen Golf
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 η Volkswagen είχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Τα απαρχαιωμένα μοντέλα της Type 3 και Type 4 με αερόψυχτους κινητήρες τοποθετημένους πίσω πουλούσαν πολύ λιγότερο από τον Σκαραβαίο. Παράλληλα και οι πωλήσεις του ίδιου του Σκαραβαίου άρχισαν να μειώνονται σε Ευρώπη και Αμερική.
Η εταιρία ήξερε ότι η παραγωγή του Σκαραβαίου σε κάποια φάση θα σταματούσε και η αντικατάσταση του ήταν ένας εφιάλτης γι αυτήν. Η εταιρία έπρεπε να βγάλει στην παραγωγή ένα προσθιοκίνητο αυτοκίνητο με υδρόψυκτο κινητήρα. Έτσι η VW στράφηκε στην Audi - Auto union που είχε αγοράσει καθώς είχε εμπειρία στον τομέα αυτόν.
Στην αρχή παρήγαγε το Passat που ήταν μια hatchback έκδοση του Audi 80 της εποχής το οποίο κέρδισε ένα καλό μερίδιο στην αγορά. Ακολούθησε το Scirocco ένα μικρό coupe που βασιζόταν στο σασί του μελλοντικού Golf.
Το μοντέλο όμως που αντέστρεψε στην ουσία το αρνητικό κλίμα της εταιρίας ήταν το προσθιοκίνητο και υδρόψυκτο Golf που παρουσιάστηκε το 1974. Σύγχρονο στα μηχανικά μέρη και στη σχεδίαση, με πολύ καλή οδική συμπεριφορά, καλές επιδόσεις και ποιότητα κατασκευής, κατέκτησε αμέσως τη μερίδα του λέοντα στην αγορά και έδειξε το δρόμο και στους άλλους κατασκευαστές για την παραγωγή μικρομεσαίων hatchback αυτοκινήτων.
Peugeot 205
Στα τέλη της 10ετίας του '70 και αρχές του '80, η Peugeot θεωρείτο η πιο συντηρητική από τους τρεις μεγάλους κατασκευαστές αυτοκινήτων στην Γαλλία, καθώς μέχρι τότε ήταν γνωστή περισσότερο για την παραγωγή μεγάλων τετραγωνισμένων σεντάν αυτοκινήτων όπως τα 504 και 505. Η εικόνα αυτή, είχε μάλλον αποτέλεσμα να μειωθούν οι πωλήσεις αυτοκινήτων της γαλλικής φίρμας κατά ένα τρίτο κατά την περίοδο 1979-82. Έτσι, το μικρό 205 είχε τη μεγάλη αποστολή του να παίξει το σωτήρα της.
Ο σχεδιασμός του 205 έγινε από το ίδιο το κέντρο σχεδιασμού της Peugeot. Η κουπέ τρίθυρη έκδοση του είχε ξεχωριστό χαρακτήρα καθώς είχε ένα στρογγυλεμένο πίσω παράθυρο που σχημάτιζε ένα μεγάλο C με την πίσω κολόνα.
Η αρχιτεκτονική της ανάρτησης του 205, ήταν ένα βασικό συστατικό της επιτυχίας του. Και αυτό γιατί ήταν πλήρως ανεξάρτητη με ράβδους στρέψης και υστερούντες βραχίονες. Ήταν πολύ συμπαγής και είχε σχεδιαστεί για να ελαχιστοποιήσει το σήκωμα του εμπρός μέρους κατά την εκκίνηση και το βύθισμα του κατά το φρενάρισμα, δίνοντας ταυτόχρονα έναν μεγάλο και επίπεδο χώρο φόρτωσης, ενώ παράλληλα παρείχε εξαιρετική οδηγική συμπεριφορά και άνεση.
Η παραγωγή του ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 1983. Την ίδια χρονιά έχασε στο νήμα τον επίζηλο τίτλο του αυτοκινήτου της χρονιάς από το Fiat Uno καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση.
Η έκδοση όμως του 205 που έκλεψε καρδιές ήταν η GTI. Έχοντας βάρος μόνο 875 κιλά αλλά κινητήρες με ιπποδύναμη από 105 ως 128 PS, και παράλληλα κοφτερή οδική συμπεριφορά, κατατρόπωνε πολύ μεγαλύτερα και δυνατότερα αυτοκίνητα στο δρόμο, κερδίζοντας παράλληλα και πολλές νίκες σε αγώνες ράλλυ.
Renault 19
Η εξέλιξη του Renault 19 ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1984 και διήρκεσε 42 μήνες. Το πρότζεκτ «Х53» είχε ως επείγοντα στόχο να βγάλει την εταιρεία από την εξαιρετικά δύσκολη οικονομική θέση που είχε βρεθεί τότε. Η Renault ήταν κυριολεκτικά στο χείλος της καταστροφής, λόγω της πολύ κακής ποιότητας των προϊόντων της, που είχαν χτυπήσει εξαιρετικά χαμηλούς δείκτες αξιοπιστίας. Ιδιαίτερα τα Renault 14 και Renault 25, θεωρούνται ως η κορύφωση των προβλημάτων ποιότητας.
Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία είχε αντιληφθεί ότι έπρεπε να βελτιώσει ριζικά την αξιοπιστία των μοντέλων της για να σπάσει το αδιέξοδο.
Για να το πετύχει αυτό, υπέβαλε σε εξαντλητικές δοκιμές προτού ρίξει το αυτοκίνητο στην παραγωγή, επί 2 ολόκληρα χρόνια επιπλέον παρόλο που το μοντέλο ήταν πρακτικώς έτοιμο από τον Απρίλιο του 1986! Διάφορα αντίτυπα του νέου αυτοκινήτου διήνυσαν συνολικά 7,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα, τόσο σε εργαστηριακές δοκιμές, όσο και σε όλων των ειδών τα κλίματα και εξωτικά μέρη, από την Σαχάρα έως την Αρκτική, σε ακραίες συνθήκες (βροχή, χιόνι, υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες). Το αυτοκίνητο λανσαρίστηκε τελικά τον Μάιο του 1988 και κέρδισε το αγοραστικό κοινό, καθώς ήταν το πρώτο μη γερμανικό αυτοκίνητο με πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και παράλληλα είχε τα ατού της γαλλικής σχολής όπως πολύ καλό συνδυασμό κρατήματος στο δρόμο και άνεσης, άπλετους χώρους και σύγχρονους δυνατούς και οικονομικούς κινητήρες.
Η συνέχεια στο 2ο μέρος του άρθρου
Renault 19
Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία είχε αντιληφθεί ότι έπρεπε να βελτιώσει ριζικά την αξιοπιστία των μοντέλων της για να σπάσει το αδιέξοδο.
Για να το πετύχει αυτό, υπέβαλε σε εξαντλητικές δοκιμές προτού ρίξει το αυτοκίνητο στην παραγωγή, επί 2 ολόκληρα χρόνια επιπλέον παρόλο που το μοντέλο ήταν πρακτικώς έτοιμο από τον Απρίλιο του 1986! Διάφορα αντίτυπα του νέου αυτοκινήτου διήνυσαν συνολικά 7,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα, τόσο σε εργαστηριακές δοκιμές, όσο και σε όλων των ειδών τα κλίματα και εξωτικά μέρη, από την Σαχάρα έως την Αρκτική, σε ακραίες συνθήκες (βροχή, χιόνι, υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες). Το αυτοκίνητο λανσαρίστηκε τελικά τον Μάιο του 1988 και κέρδισε το αγοραστικό κοινό, καθώς ήταν το πρώτο μη γερμανικό αυτοκίνητο με πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και παράλληλα είχε τα ατού της γαλλικής σχολής όπως πολύ καλό συνδυασμό κρατήματος στο δρόμο και άνεσης, άπλετους χώρους και σύγχρονους δυνατούς και οικονομικούς κινητήρες.
Η συνέχεια στο 2ο μέρος του άρθρου
